Köknar ağacının dibine oturdum Akdenizdi. İkiz güneşti Ayaklanan bir kadın yüzüydü Yaramı sever gibi sevdim gelincikleri Taslara sesini veriyordu rüzgar Eğildim telası önünde kertenkelenin Dağlar mavi bir zamandı Otlarda soluk alıyordu tanrı Sevdiğim kadınlardan bir mucize Bütün acılarımın dışına çıktım Elinden tuttum çocuk babamın Annem yeni doğuruyordu beni. Sildim pişmanlığı payıma düşen hayattan.