Mithat Devran ve Kırık Pencereler Fırat Aygün

Nedim’in izin vermesi çok iyi olmuştu. Yoksa kamyoneti Ankara’ya götürüp işten istifa ettikten sonra tekrar geri dönecekti Siirt’e. Telefonu kapatır kapatmaz kamyonete atladığı gibi köye doğru yola çıktı. Beş saat sonra gece karanlığında evin önüne çekti aracı. Yüzünde, elma yediğinde oluşan garip bir mutluluk vardı. Elmalar şimdi aşağıda elleri kolları bağlı duruyorlardı ve onları parçalaya parçalaya yiyecekti. (Tanıtım Bülteninden)