Elde Kalanlar - Rasim Öztaş

“Yazacağım anıların bu konuda yaşanan eksikliği gideremeyeceğini biliyorum. Yine de bir katkı, tarihin üzerine düşen küçük bir not olur düşüncesiyle böyle bir çalışmanın içine girdim. Bakalım sözcükler bizi nereye götürecek, yaşadığımız hikâyelerin içinde nasıl bir gezintiye çıkartacak.” “Bazen biri… Kim diyordu hatırlamaya çalışıyorum. Ha, Zeynel Metin ‘Hüseyin İnan geldi’ diyordu, hemen herkes toparlanıyordu. Hüseyin İnan’da kısaydı, ama liderdi… Deryaydı… Hepsi birbirinden değerliydi.” “İnsanın kendisini bir yere ait hissetmesini, bir kültürün parçası olmasını, bir toplulukla aynı duyguları paylaşmasını fazlaca önemsemek, bireyselliğin bu kadar kutsandığı bir çağda garip gelebilir, ama toplumsallığı olmayan bireyin, kapitalizmin amansız çarkları arasında varlık göstermesi neredeyse mucizedir. Köyümüzün 300-400 yıllık kesintisiz bir yaşam alanı olması da bir mucizedir ve bu mucizenin sırrı da toplumsal birlik ve düzeninde gizlidir. Bunu korumalıyız ki mucize devam etsin.” “Elazığ’a yönelik anlatacağım çok şey var. Onlarla dostlukların, yol arkadaşlığının en güzelini yaşadım. Direnişin olduğu her yerde bunlar yaşanır.” “Bugün esas tartışılması gereken, cezaevlerinde kimin daha çok ağır işkenceler gördüğü değil, bütün işkencelere rağmen zulme karşı kimin daha çok direniş gösterip teslim olmadığıdır. Elazığ bu anlamıyla, baskı ve işkencelere karşı direnişleriyle, askeri hiçbir kural ve yaptırımı tanımamasıyla, cuntacıların devrimci tutsakları teslim alma politikalarını boşa çıkarmasıyla örnek alınması gereken bir hapishanedir.” "Mucizeyi Beklerken"; 70'li yıllarda Hilvan'da başlayıp İzmir İnciraltı'na, oradan Diyarbakır 5 Nolu cezaevine uzanan hayatların ve biri Kürt diğeri Çerkes iki gencin aşkı etrafında şekillenen olaylar örgüsünün dönemsel-belgesel romanıdır.