Huzur Engel Tanımaz - Yaşanmış Hikayeler Sabri Akbel

Sultan, bulunduğu yatakta boş durmazdı. Elinde şu anda olduğu gibi dantel veya patik, kazak örgüsü olurdu. On parmağindan onlarca hüner fışkırır, onda birçok engellinin beslediği karmaşık isyan ve sinirlilik halinden eser bulunmazdı. Kız kardeşleri, hiçbir zaman ona engelli muamelesi yapmaz, her konuda ona danışırdı. Odanın hakim köşesinde bir bilge kişi gibi durur, sosyal hayatın her safhasına katılırdı. Annesi babası bile en önemli meselelerde mutlaka Sultan'ın fikrini alır, o ne kızar ne de kızdırırdı. Demokratlığı içinde ve dışında taşır, Allah'a teslimiyetin merkezindeydi. O artık, bu geniş ailenin vazgeçilmez kutsal' olmuş, ölüm bile onu çok zor unuttururduHuzur, ne yerde ne göktedir. Huzur, kişinin kendisiyle barışık olmosındadır. Huzur, her ne kadar soyut bir kavram gibi görünse de aslında hareket ve davranışlarda kendini belli ederek somutlaşır. Huzur, zihnin ve ruhun müsbet düşüncede birleşerek doğruyu, güzeli, iyiyi bulmasıdır. Huzur, çirkinde güzeli, karanlıkta ışığı, zararlıda faydalıyı bulmakta'. Her konuda sebeplere başvurduktan sonra fıtrata ters düşmemek, isyan etmemektir. (Tanıtım Bülteninden)