Ölümün Kokusu E. H. Kara

Ölümün yaklaştığını hissediyorum ama engel olamıyorum… ”Ölümün kokusu hiç bu kadar yakın olmamıştı Amber” dedi. Derin bir iç çekti ve gülmeye başladı. Gülüşü ölüme beni bir adım daha yaklaştırdı. Ölü annemin bedeni geldi aklıma. O ise bıçağı biraz daha sert şekilde değdirdi boynuma. Ellerimi çözmeye çalışıyordum ama olmuyordu. Soğuk bıçak derimi kesmeye başlamıştı. Acı çekmiyordum ama bıçağı derinlerde hissediyorum. İnsan anlatmak ister. Anlatarak dinleyenlerin, okuyanların yaşamlarına dokunurken kendi yaşamını da kendi eliyle inşa eder. Yeni dünyalar yaratmaktan korkmayan cesur bir yazarın soluksuz okunacak eseri… (Tanıtım Bülteninden)