Kuyunun Dibindeki Taş - Mehmet Özer

Fotoğraf gösterdiğinden daha fazlasını saklar.Fotoğraflarla yüzleştiğimizde, o ana kadar biriktirdiğimiz bilgiler, görüntüler, anılar deneyimler gelir durur fotoğraflarının önünde ve fotoğrafların içinde yolculuğa başlarız.Bilincimiz ve duygularımızla, fotoğrafların gösterdikleri arasında süren bir yolculuktur bu. Sınırları geçtiğimiz de olur ya da çerçevenin dışından kaldığımızda…Fotoğraf geçmiş zaman kapısıdır ve o eşikten geçtikten sonra fotoğrafın bize gösterdiği hakikate ulaşırız. Bu hakikat aslında büyük bir fotoğrafın sadece bir anı ve bölümüdür. Fotoğraf anlattığı bu kadrajın dışında ve diğer zamanlarda da sessiz çığlıklar olarak okunmayı bekler. Aklımızın sınırlarını zorlasak da biz asla gerçek durumu bilemeyeceğiz. Tek bilen şimdi bu fotoğraftan bize bakan ve şimdi nerede olduğunu bilmediğimiz insanlardır.Fotoğrafın götürdüğü o ana giderek o eskimeyen zamanı yeniden canlandırırız. Sonra yatağını bulmuş sular gibi akar göz pınarlarımızdan duygularımız. Fotoğrafa her baktığımızda yeniden canlanan o an bize kendimizi anlatan hatıralardır.Tarih katliamların, savaşların sonuçları ve öldürülenlerin sayıları konusunda bilgiler veriyor bize. İnsan, sayı ya da sonuç değildir. Her insan bir başına yeryüzü öyküsüdür.Gazetecilerin, fotoğrafçıların çektiği fotoğraflar ulaştırıyor bize Ermeni halkının zaman ötesi acılarını. İnsanlığın vicdanı olan bu fotoğrafçılar önünde saygıyla eğiliyoruz.Taşın kalbi vardır ve başkalarının göremediğini saklar içinde.Fotoğraf okumaları, taşın kalbinin bize anlattığıdır.Fotoğraflar, Sergei Mikhailovich Prokudin, Armin Wegner,  Leslie Davis, Henry Atkinson’a aittir.  Bu fotoğrafları, Ermeni Soykırımı Müze-Enstitüsü , Agos Gazetesi, Pakrat Estukyan, Sait Çetinoğlu, Bardig Kouyoumdjıan, David Barsamian, Roxanne Makasdjian tarafından bize ulaştırıldı.Fotoğraf okumaları, A. Nevin Yıldız, Ahmet Abakay,Ahmet Telli, Ali Balkız, Bardig Kouyoumdjıan, Beril Türkoğlu, Çınar Livane Özer, David Barsa