Hayta Anıl Basılı

Babamın ceketinin altında uyuyor gibi görünüyordum. Ama her şeyin farkındaydım. Bizi görenler önümüzdeki sakız kutusuna avuçlarında tuttuklarını bırakıyordu. Arada çilek kokusu alıyordum. Yüzüme vuran güneş nedeniyle burnumun kenarındaki lekeler çoğalmıştı. Yanımızda geçen biri 'Hayta...' demişti. Onun için ben bir haytaydım. Bana göreyse bu düşüncesi büyük bir HATAYDI... (Tanıtım Bülteninden)