Pastel Yalnızlıklar İrem Turhan

Ojelerimi tırnaklarımla soydumKi rengarenk umutlar pastel artıklaraGeride kalmış, kuru kitap arası nidalaraYüzünü hiç bahşetmemiş kadınlaraGözlerinin önünde çıplak tırnaklarımı sundum.Aldırış etmedi artık herkesinkini andıran ellerimi gören, Yolun ortasında durmuş kendiliğinden.Sımsıkı yarıladım düğümleri mutluluğun ardından, Dahası körleşmek için iyice kapadım gözlerimi.Sesini duydum yanımdan geçerkenGördü belki ama yine de tanımadı beni.Perdelerin arasında gizlenen gözler, yalnız başına kaldıkça ve yalnızlaştıkça kendini tanıyor ve açılıyor aynaya... Kendine açılıyor gözler ve kendini seyir ediyor. İrem Turhan’ın şiiri, kendi bedeninden çıkıp özlemle seyir ediyor kendini... Anlatmak istediği, ama daha çok anlamlandırmak istediği; içinde daha kimlik bulmamış olan potansiyeli...Melankolik yalnızlığına şekil veren, bu “anlam öncesi” duygu dalgalanımları. Duyguların sahile vuruşu ve çekilişi... Geriye kalan ise yorulmuş ve unufak olmuş kumsal dinginliği... Kitap Adı: Pastel Yalnızlıklar Yazar: İrem Turhan Yayınevi: Fihrist Hamur Tipi: 2. Hamur Sayfa Sayısı: 76 İlk Baskı Yılı: 2022 Baskı Sayısı: 1. Basım Dil: Türkçe Barkod: 9786257599771