Vakalarla Diyabet 2018 Candeğer Yılmaz

Diyabet; günümüzde de, dünyanın her yerinde en çok konuşulan ve en çok araştırılan, kronik, toplumun her kesimini yakından ilgilendiren, yaşam kalitesini bozucu, görülme sıklığı hızla artan, maliyeti yüksek, farkındalığı hedeflenenden çok geride olan, sistemik, toplumsal bir sağlık sorunu olmaya devam etmektedir. 2017 yılında yayınlanan IDF Atlası-8 verilerinde; 2017 yılında 425 milyon kişide ortaya çıkan görülme sıklığının, 2045 yılında 629 milyona ulaşacağı öngörülmektedir. Ülkemiz, 2045 yılı öngörülerinde artışın en yüksek olacağı ülkeler listesinde ilk onda yer almaktadır. Yaşa göre düzeltilmiş prevalans oranında birinci sırada, diyabetli sayısı bakımından üçüncü sıradadır. TURDEP- II çalışması da ülkemizde TURDEP I’e göre diyabet sıklığı artışını ve nedenlerini net olarak ortaya koymuştur. Diyabeti önemli hale getiren özellikleri arasında; görülme sıklığının giderek artışı yanında, bu sıklığın genç hatta çocukluk yaşlarına doğru kayması, ilerleyici olması, izleminin zorunlu olması, toplumsal farkındalığının beklenen ve hedeflenenden düşük olması, mortalite ve morbiditesinin yüksekliği, maliyetinin giderek artışı, uzun süreli olarak iyi metabolik kontrolün sağlanması durumunda komplikasyonların önlenebilecek veya geciktirilebilecek olması, tedavi seçeneklerinin artmasına karşın tedavi hedeflerine yeterince ulaşılamamış olması önemli başlıkları oluşturmaktadır. Diyabet kronik ve ilerleyici sistemik bir hastalıktır. Ancak; sağlık hizmeti alanlar, sağlık hizmeti üretenler, değişik endüstriler, sağlık politikaları ve hizmet sunucularıyla toplumun her kesiminin yeterince ortak hedeflerde işbirliği yapmasının; hastalığı yavaşlattığı, komplikasyonlarını azalttığı ve/veya durdurduğu ve yaşam kalitesini artırırken maliyeti azalttığı da yapılan çalışmalarla gösterilmiştir. Tüm bu özellikler diyabet konusunda farkındalığın