Kur'an'a Göre Araştırmalar VII Hüseyin Atay

Kur'an'ın üslubu, atasöz­le­ri gi­bi çok öz­lü, kı­sadır. Buna karşılık, ifadelerin an­la­mı çok ge­niş­tir, an­la­yıp üze­rin­de dü­şün­me­ye çok el­ve­riş­li­dir. Ama­cı, öğ­re­tip dü­şün­dür­mek­tir. Bil­mek, öğ­ren­mek; ola­nla, ol­guyla ve geç­miş­te mey­da­na ge­le­nle ilgilidir. Dolayısıyla geçmişe yöneliktir. Oy­sa dü­şün­me ge­le­ce­ğe yö­ne­lik­tir. Ola­cak ola­nı öğ­ren­mek­tir. Dü­şün­me in­sa­nın ge­le­ce­ği­nin yo­lu­nu aç­maktır ve Kur'an da in­sa­nı ge­le­ce­ğe ha­zır­la­mak ama­cıy­la gel­miş­tir. Kur'an-ı Kerim geç­miş­te olan­a üzül­me­yi ve­ya se­vin­me­yi ye­rer ve in­sa­nı ge­le­ce­ğe bak­ma­ya özen­di­rir. Gelecek dü­şün­mek­tir. Dü­şün­mek mev­cut olan­dan ol­ma­ya­nı öğ­ren­me iş­le­mi­dir.